‘Ik heb overal gitaar gespeeld.

Overal in Utrecht.

Grote kans, dat je me wel eens hebt horen spelen.

Misschien heb je wel eens geld op mijn gitaarhoes gegooid. 

Je bent doorgelopen

En je bent me weer vergeten.‘ (Ricardo)

In een kubus van 2 bij 2 meter ontmoet je Elias, Ricardo of Christiaan. Drie mannen die hun verhaal vertellen, over hun gevoel van eenzaamheid. In deze tijd, maar ook in andere tijden. Steeds meer mensen voelen zich eenzaam. We bouwen muren om ons heen om de wereld buiten te houden. Maar we hebben anderen nodig. We willen gehoord worden, ons begrepen voelen en zichtbaar zijn.

Laten we de muren afbreken. Laten we naar elkaar kijken. Nee - niet alleen kijken, laten we elkaar echt zien.

‘Van heel dichtbij’ gaat over ontmoeten en verbinden. Theatermaker Sophie Plekker heeft de persoonlijke verhalen van drie mannen verwerkt in drie korte voorstellingen. In ‘Van heel dichtbij’ mag je deze mannen ontmoeten. Niet vanuit een theaterstoel, maar van heel dichtbij.

De voorstelling is geheel coronaproof. In de kubus speelt telkens een van de spelers voor twee mensen publiek. Elke voorstelling duurt circa 20 minuten, waarna er buiten de kubus een creatief programma is rondom het thema ‘ontmoeten’.

Credits

Spelers: Ricardo, Christiaan, Elias

Regie: Sophie Plekker

Regie-assistent: Anne Meffert

Tekst: Anne Hogewind

Sounddesign: Ruben Bosch

Vormgeving: Stefanie Bonte

Illustratie: Lybrich Wieringa